با افزایش دمای هوا ، استفاده از تجهیزات سرمایشی مصرف برق را به اوج می رساند
تلفات شبکه انتقال و توزیع افزایش می یابد ولی در همین دما تولید برق در نیروگاه های گازی نیز با کاهش چشمگیری مواجه می شود.
افزایش چشمگیر درخواست برای برق ، در مقابل تأمین کنندگان آن پرسش های جدی طرح می کند : آیا ما باید نیروگاه ها یا ژنراتورهای بیشتر برپا کنیم ؟ این راهکار آیا بسیار پر هزینه نیست ؟ آیا راه حل های ارزان تری برای تجهیزات موجود در دست نیست تا بتوان با کمترین بودجه ، کارایی آنها را افزایش داد ؟ پاسخ ما به این پرسش مثبت است ، چنانچه خنک کن های هوای ورودی توربین Turbine Inlet Air Cooling (TIAC) را برگزینیم . TIAC کارایی هر توربین گازی موجود را تا 30% افزایش می دهد . تأمین مستمر ظرفیت هوای خنک برای توربین ، نه تنها طول عمر آن را افزایش می دهد ، بلکه توان خروجی توربین را در سطح بهینه تضمین می کند .
شرایط هوای محیطی که توربین گازی در آن کار می کند ، عواملی تعیین کننده در فروکاستن (degrading) توان آن به شمار می روند ، خواه توربین سیکل ترکیبی باشد یا نباشد . ما به این نتیجه رسیده ایم و قویاً پیشنهاد می کنیم که روش های انطباقی سیستم خنک کاری توربین بهترین راه حل در کشور ما هستند . توازن ناپایدار بین دمای محیط ، به ویژه در فصول بحرانی ، تعداد ژنراتورهای موجود و تقاضای فزاینده برای انرژی درست در همین بزنگاه ؛ مسائل عمیق فنی و اجتماعی را پیش رو می کشد که آنها را می توان با کاربرد TIAC به سادگی حل کرد تا در معضلات سرمایه گذاری عظیم و درازمدت تأسیس ژنراتورهای جدید گرفتار باشیم . خنک کردن هوای ورودی توربین (TIAC) مجموعه ای از فن آوری و روش به شمار می رود که هدف آن عبارت است از پایین آوردن دمای ورودی به توربین گازی به منظور بیشتر کردن توان خروجی آن .